Everest gibi yüksek dağlarda tuvalet ihtiyacı, irtifaya göre değişen lojistik prosedürlerle yönetilmektedir. Ana Kamp'ta organize tuvalet çadırları ve variller kullanılırken, yüksek kamplarda idrar için şişeler, dışkı için ise 2024'ten itibaren zorunlu biyobozunur torbalar tercih edilmektedir. Bu uygulamalar, çevre koruma ve güvenlik amacıyla Nepal hükümeti tarafından denetlenmektedir.
Merhaba, güzel bir soru. Düşünüldüğünde çözüm basit "çık, çukur kaz ve ihtiyacını gider" Ama işler bu kadar basit değil. Öncelikle zirveden bahsedelim, Everest.
Everest Dağı'nda tuvalet ihtiyacını gidermek, bulunulan irtifaya göre büyük farklılıklar gösteren, lojistik olarak planlanmış bir süreçtir. Bunun için geliştirilmiş bir takım prosedür vardır.
5.364 metrede Base Camp yani Ana Kamp'ta işler Yüksek İrtifa Kampları'na göre daha kolay ve organizedir. Ana Kamp'ta her keşif ekibinin özel tuvalet çadırları vardır. Bu çadırlarda yere kazılmış bir delik vardır ve deliğin üzerine bir klozet oturağı yerleştirilir. Bu deliğin altına ise büyük bir varil konulur. Atıklar bu varilde toplanır. Devamında ise variller dolduğunda kapakları sıkıca kapatılır ve bu iş için görevlendirilmiş yerel personel (genellikle "icefall doctor" veya Şerpalar) tarafından daha alçak bir rakıma, genellikle Gorak Shep yakınlarındaki özel olarak belirlenmiş bir alana taşınır. Burada atıklar, toprağa kazılmış çukurlarda biyolojik olarak ayrışmaya bırakılır.
Elbette irtifa yükseldikçe işler daha karmaşık hale gelir ve daha pratik, ilkel çözümlere başvurulur.
Kamp 1, 2, 3 ve 4'te yani irtifa yükseldikçe sorumluluk ve çözüm artık dağcıdadır.
Sagarmatha Kirlilik Kontrol Komitesi (SPCC) gibi kuruluşlar, Everest'teki atık yönetimi sorununu çözmek için bu tür uygulamaları denetlemektedir.
Yorumlar (0)